منزل دوّم بعد از مرگ، «عالَمقيامت» است كه اينعالَم نيز داراىمنازلى است: منزل نفخ صور، منزل اجتماع تمام انسانها، منزل حسابرسى به اعمال انسانها، منزل تحويل دادن نامه اعمال خوبان و بدكاران، منزل شفاعت، منزل عبور انسانها از روى صراط و سپس جاى گرفتن در منزلگاه ابدى (بهشت براى نيكوكاران و جهنّم براى بدكاران).
در قرآن شريف درباره هر يك از اين منازل آيات فراوانى وجود دارد. ما اينجا براى اثبات وجود هر يك از اين منازل، آيهاى را مىآوريم و بحث مختصر درباره برخى از اين منازل و مسائل را در فصلهاى بعدى پى مىگيريم:
نفخ صور: «وَ نُفِخَ فىِ الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِى السَّمواتِ وَ مَنْ فِى الْاَرْضِ اِلّا مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فيهِ اُخْرى فَاِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ».[1]
»و در صور دميده مىشود پس همه كسانى كه در آسمانها و زمين هستند مىميرند مگر كسانى كه خدا بخواهد سپس بار ديگر در صور دميده مىشود ناگهان همگى بپا مىخيزند و در انتظار (حساب و جزا) هستند«.
اجتماع تمام آدميان: «اِنْ كانَتْ اِلّا صَيْحَةً واحِدَةً فَاِذا هُمْ جَميعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ».[2]
»فريادى بيش نيست ناگهان همگى نزد ما حاضر مىشوند».