از جنایات غیر قابل بخشش معاویه، به شهادت رساندن امام حسن ـ علیه السلام ـ ریحانه رسول خدا - صلّی الله علیه و آله وسلّم - است كه از نظر تاریخی كوچكترین تردیدی در آن وجود ندارد. معاویه با ترتیب دادن توطئه ای كه اساس كارش بر همان پایه بود، امام ـ علیه السلام ـ را به دست همسرش «جعده» دختر «اشعث بن قیس» لعنت شده، به شهادت رساند. زمانی كه در سال 63 در واقعه «حَرّه» مدینه غارت شد، خانه این زن ملعونه نیز به تاراج رفت. اما به پاس خوش خدمتی او در به شهادت رساندن شوهرش، اموالش را به او بازگرداندند. منابع بی شماری خبر به شهادت رساندن امام ـ علیه السلام ـ را توسط جَعْده و با توطئه معاویه گزارش كرده اند.[1] به گزارش ابن حمدون، قرار بود جعده در برابر مسموم كردن امام ـ علیه السلام ـ، یكصد هزار درهم دریافت كند. بعدها نیز با یك قریشی ازدواج كرد و از او بچه دار شد. كودكان با دیدن این بچه به او گفتند: «یابن مَسَمِّمَهِ الاَزواج؛ ای فرزند كسی كه شوهرش را مسموم كرد[2]». «هیْثم بن عَدی»گفته است كه مسمومیت حسن - علیهاالسلام - به تحریك معاویه و توسط دختر «سهَیل بن عمرو» صورت گرفت.[3] آن حضرت چهل روز پس از مسمومیت بیمار بود تا روز به شهادت رسید.[4] «ام بكر» دختر«مِسوَر» گوید: بارها به امام ـ علیه السلام ـ سم خوراندند، ولی هر بار از آن رهایی می یافت تا آنكه مرحله آخر سم به قدری شدید بود كه پاره های جگر امام حسن - علیهاالسلام - از گلویشان خارج شد.[5]
خاصیت اشرافی گری زورگویی به مردم و خم شدن جلوی سفارت خانه های خارجیست
پیشنهادهایی برای برخورد مناسب با همسر
افول قلمرو تحت اشغال داعش در سوریه و عراق/کاهش شدید منابع مالی
آرم لشکر فاطمیون
اس ام اس در مورد روز جمعه و امام زمان(عج)
متن دعای ابوحمزه ثمالی + دانلود
سهم ایران از دریای خزر چقدر است؟ + تصاویر