امام باقر (عليه السّلام) فرمود:
رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) بر كوه صفا ايستادهو فرمود: اى بنى هاشم و اى بنى عبد المطلب، همانا من پيامبر خدايم به سوى شما، و مهربانم نسبت به شما، و همانا من در گرو عمل خود هستم و هر يك از شما هم در گرو عمل خود است، نگوئيد كه محمد از ما است و ما هم بدنبال او خواهيم بود (و همچنان كه او به بهشت مي رود ما هم كه فاميل او هستيم به بهشت خواهيم رفت) به خدا سوگند دوست من نيست كسى نه از شما و نه از غير شما اى فرزندان عبد المطلب جز مردمان با تقوى و پرهيزكاران.
هان (اى فرزندان عبد المطلب) چنان نباشد كه من در روز قيامت ببينم شما را كه دنيا را بر پشت خود بار كرده ايد، و مردم ديگر را ببينم كه آخرت را با خود آورده اند هان كه به راستى من رفع عذر خود را ميان خود و شما و ميان خود و خداى عز و جل در باره شما كردم (و آنچه شرط بلاغ بود با شما گفتم)