فرزانه حق، مهر جهان، بحر ولایت
آمد به جهان آیت حق، كان كرامت
آفاق معطر شده از عارض ماهش
مولود حسین آمده، اكبر، مهِ عصمت
.........................
خورشید دلآرای حسین، ثانی احمد
باشد علیاكبر، گل فرخنده سرمد
همنام علی باشد و بر فاطمه دلبر
این مظهر حق باشد و گل بانگ محمد
.........................
این سرو قد باغ جنان است، مهِ افلاك
این جان حسین است و نبی، لؤلو لولاك
این دلبر زهرا بود و زاده لیلاست
دارد ز محمد نسب و منطق و ادراك
.........................
عاشقان را دلبری هست بیمثال
جملهاند شیدای آن حسن و كمال
عالمی دلخواه وصلش، كیست او
این بود آل محمد اكبر نیكو خصال
.........................
ماهی كه همه ماهرخان در بر آن ماه
گردیده خجل زان همه زیبایی دلخواه
این سرو دلآرا، ز كدامین چمن استی؟
این اكبر لیلاست بدین حشمت و این جاه
.........................
آفاق منور شده از طلعت ماهی
ماهی كه اصیل است و برازنده شاهی
این زاده لیلاست، بود مظهر توحید
ثانی محمد بود این نور الهی
.........................
جمال حضرت جانان، بود نامش علیاكبر
عزیز خالق سبحان بود، آن وارث حیدر
كه هست ثانی احمد، جز علیاكبر، گل لیلا؟
بحق این مظهر ایمان بود، بر عالمی سرور
.........................
زاده لیلا بود ثانی ختم الانبیاء
مهر عالمتاب باشد، چون علی و مرتضی
او اصالت داشت از بابش حسین بن علی
خواند نامش را علیاكبر، شهید كربلا