حرف اول
- دین برای این اومده که ما تو این دنیا و اون دنیا بیشترین لذت رو ببریم و کمترین عذاب و رنج رو ببینیم و به هیچ وجه برای غمگین بودن، محدود شدن و اذیت شدن نیست. دین رو با آدمای به اصطلاح مومن نشناسیم. اگر افرادی رو دور و برمون می بینیم که فقط خوب عزاداری میکنن، با خودشون و مردم درگیرن، شاد بودنو بلد نیستن و درست و حسابی به تیپ و قیافه شون هم نمیرسن، تصور نکنیم که مومن بودن همینه و مذهبی بودن ذاتا با غم و درگیری و بدبختی همراهه. دین رو با قرآن و اهل بیت و آدمای کار درست بشناسبم نه با هر کی دور و برمون میبینیم!
- شاید در نگاه اول به نظر بیاد که دین یه چیز دست و پا گیره و همش آدمو محدود میکنه و میگه این کارو بکن و اون کارو نکن اما اگه یکم عمیق تر نگاه کنیم متوجه میشیم که اگر هم بعضی وقتا محدودیتهای دست و پا گیری برای ما ایجاد میکنه که نمیتونیم دلیلشونو درک کنیم برای اینه که به انجام کارهایی مشغول نشیم که در آینده باعث بشن شادی و لذتمون از زندگی کم شه. به قول یه بنده ی خدا که میگفت خدا دنبال بهانه میگرده تا ما رو بفرسته بهشت، فقط کافیه لج نکنیم!
خاصیت اشرافی گری زورگویی به مردم و خم شدن جلوی سفارت خانه های خارجیست
پیشنهادهایی برای برخورد مناسب با همسر
افول قلمرو تحت اشغال داعش در سوریه و عراق/کاهش شدید منابع مالی
آرم لشکر فاطمیون
تابلواعلانات مسجد
نقطه تمرکز زن مسلمان از دیدگاه نظریه پرداز کانادایی
رهبری