چند دوبیتی هم با مضمون مشخص کردن خط قرمز شیعیان و خط و نشان کشیدن برای داعش و تکفیری ها

با حب علی مرتضی می آییم

با شور ذبیح بالقفا می آییم

ولله اگر سید علی اذن دهد

با کل قوا به کربلا می آییم

ای وای اگر پا به حرم بگذاری

یک تکه ز دیوار حرم برداری

شیعه به بین الحرمین حساس است

گفتم که به گوش سگیت بسپاری

‫خروش شیعه رعد آسمانی است

نفس هایش همه آتش فشانی است

نگاه چپ کنی بر قبر عباس (ع)

خودش آغاز یک جنگ جهانی است ...

با نام تو عرش را به هم می ریزیم

طرحی به زبان محتشم می ریزیم

گرپای حرامیان به صحنت برسد

خون پای ورودی حرم می ریزیم

داعش بترس از این همه گرد و غبارها

اصلا به تو نیامده این گونه کارها

داعش بترس رحم به حالت نمی کنیم

داعش بترس از عجم از نیزه دارها

شیعه زیر بیرق مهدی فقط سازش کند

یک دل و واحد سپاهی خوب آرایش کند

با عنایات ولی امرمان صاحب زمان(عج)

ضرب شستی را نثار لشکر داعش کند

در سینه شراره های غم میریزیم

خون، پای ورودی حرم میریزیم

گر پا بگذارید به صحن زینب

والله زمانه را بهم میریزیم

ما جلوه ای از یک غضب عباسیم

بر حرمت ناموس خدا حساسیم

زینب این بار خودش کرب وبلایی دارد

دشنه و راس نی و تشت طلایی دارد

سوریه گر که شده کرب وبلا باکی نیست

جنگ در زینبیه حال و هوایی دارد

شاه بیت غزل زینبیه عباس است

نام او بر همه آلام دوایی دارد

بر اهل حرم اگر جسارت بشود/ این قافله گر دوباره غارت بشود

یک تن ز یزیدیان نماند در شام/ بر لشکر حق اگر اشارت بشود

 با یاد دمشق غرق غم می باشم

در بین همین نوحه و دم می باشم

با پرچم سرخ یا اباعبدالله

سرباز مدافع حرم می باشم

لعنت الله علی من عاداک یا زینب

دیرگاهیست گلو بغض مکرر دارد / چند روزیست قلم حالت نشتر دارد

کوفیان داعیه ی مسجد و منبر دارند / عمر سعد زمان٬ وسوسه ی زر دارد

یادمان هست٬ اجداد شما٬کرب بلا… / شیعه از تیغ شما داغ به پیکر دارد

بی سبب نیست که از شام٬ عراق آمده اید / حضرت عمه ی سادات٬ برادر دارد

و شما کمتر از آنید٬ حسین تیغ کشد / کمتر از آنکه علمدار علم بردارد

ما جوانان بنی فاطمی اربابیم / بی حیا!عمه ی ما مالک اشتر دارد

ایل ما ایل عجم هاست که یک کودک ما / جگری با جگر شیر برابر دارد

اینکه ما دست به شمشیر و زره ایستادیم / سبب این است که این طایفه رهبر دارد

نه عراق است و نه سوریه خیالت راحت / کشور ضامن آهوست،بزرگتر دارد

وای اگر گرد و غباری به حرم بنشیند / تیغ ما شوق٬ به انداختن سر دارد

باید این شهر به آرامش خود برگردد / که شب جمعه حرم روضه ی مادر دارد