اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَـذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللهُ [1]
خداي را سپاس، كه ما را در شمار امت آخرين پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) قرار داد و كتاب گرانقدر قرآن را براي هدايت ما و بلكه همه بشريت، بر بنده برگزيدهاش فرو فرستاد؛ كتاب عزيزي كه امير بيان حضرت علي (عليه السلام) در وصفش فرمود:
« وَاعْلَمُوا أنَّ هذَا الْقُرآنَ هُوَ النّاصِحُ الَّذي لا يَغُشُّ وَ الهادِي الّذي لا يَضِلُّ والمحَُدِّثُ الّذي لا يَكْذِبُ. وَ ما جالَسَ هذا القرآنَ أحَدٌ إلاّ قامَ عنْهُ بِزيادَةٍ أوْ نُقْصانٍ؛ زيادَةٍ في هُدًي أوْ نُقْصانٍ مِنْ عَمًي ... : بدانيد كه اين قرآن پنددهندهاي است كه فريب نميدهد و هدايتگري است كه گمراه نميكند و سخنگويي است كه دروغ نميگويد. هيچكس همنشين قرآن نشد مگر آنكه با فزوني و يا كاهشي از كنار آن برخاست؛ فزوني در هدايت و كاهش در كوردلي و جهل ...»[2]
بيترديد يكي از بهترين راهها براي همنشيني و سپس انس با كلام نوراني الهي «حفظ قرآن» و به ياد سپردن آيات آن است. از همان آغازين روزهاي نزول كلام وحي، «قرائت» و خواندن قرآن مورد سفارش فراوان رسول گرامي (صلي الله عليه و آله) بود و مسلمانان پاكنهاد نيز با اشتياق به اين كار مبادرت مينمودند و از شدت علاقه و نيز به سبب تأثير شگرف قرآن بر جانهايشان، آيات آن را حفظ نموده و در سينههايشان جاي ميدادند. اين رويه در طول تاريخ اسلام نيز جريان داشت و مسلمانان همواره «حفظ قرآن» را به عنوان يكي از بهترين شيوههاي تعامل با كلام پروردگارشان مد نظر داشتند.
در كشور ما نيز اين پديده مبارك از ديرباز نزد بيشتر خانوادههاي ايراني به عنوان امري مقدس و ستودني مورد توجه بوده و بحمد الله پس از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي و به دنبال اقبال عمومي و همهجانبه مسئولان و مردم به قرآن كريم، رونق بيشتري گرفته است. اين حركت مبارك در سالهاي اخير و به دنبال تأكيدات ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب اسلامي حضرت آيت الله العظمي خامنهاي (مدّ ظله العالي) جايگاهي والاتر يافته است. خوشبختانه توجه به موضوع «حفظ قرآن» به ويژه پس از فرمايشات اخير مقام معظم رهبري در جمع قرآنيان كشور و ترسيم افق «برخورداري از ده ميليون حافظ»، [3] با توجه مضاعفي از سوي متوليان فرهنگي و قرآني كشور و حتي عموم علاقمندان به قرآن روبرو شده و اميد ميرود با يك برنامهريزي جامع و نظارت و پايش همهجانبه و پيشبيني تمامي مقدمات و تمهيدات لازم، اين افق به زودي در جامعه اسلامي ايران تحقق يابد و انوار درخشان قرآن كريم، هرچه بيشتر فضاي جامعه را عطرآگين نمايد.
سازمان دارالقرآن الكريم نيز، به عنوان باسابقهترين نهاد قرآني كشور و با پيشينهاي درخشان در زمينه آموزشهاي قرآني ـ اعم از قرائت، مفاهيم و حفظ ـ ميكوشد تا سهم شايستهاي را در محقق كردن منويات رهبري معظم ايفا نمايد.
مجموعه حاضر نيز در اين راستا اطلاعات ضروري و اوليه را در دسترس عموم علاقمندان به حفظ قرآن، به ويژه كساني كه امكان حضور در جلسات يا كلاسهاي حضوري را ندارند، قرار ميدهد.
بيشك مطالب مطرحشده در اين مجموعه ـ مانند هر دستاورد انساني ديگر ـ خالي از ايراد و اشكال نيست، اما به جهت اختصار و در عين حال در بر داشتن نكات مورد نياز براي راهنمايي عموم علاقمندان به حفظ، مفيد و قابل استفاده است و به فضل خدا، خواهد توانست تا حد قابل قبولي پاسخگوي سؤالات موجود در اين زمينه باشد.
صاحبنظران و حافظان محترم قرآن ميتوانند هرگونه نظر يا انتقاد خود را از طريق صفحه ارتباط با ما با بخش آموزش و پژوهش در ميان نهاده و ما را از ديدگاههاي سودمند خود بهرهمند سازند.
رَبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ
[1] . اعراف/43
[2] . نهج البلاغه، خطبه 176
[3] . در بخشي از بيانات ايشان در جمع قرآنيان كشور در تاريخ 11/5/90 آمده است: «... ما حافظ قرآن كم داريم. من قبلاً گفتم كه در كشور ما حداقل بايد يك ميليون نفر حافظ قرآن باشند - حالا يك ميليون كه عدد كمى است نسبت به اين جمعيتى كه ما داريم - اما حالا چون دوستان الحمدلله يك مقدماتى فراهم كردهاند، كارهائى را مشغول شدهاند و دارند برنامههائى را فراهم ميكنند براى اينكه انشاءالله حفظ راه بيفتد، ما هم اميدمان بيشتر شده و به جاى يك ميليون، ميگوئيم انشاءالله ما بايد ده ميليون نفر حافظ قرآن داشته باشيم . »
(سایت منبع : http://www.telavat.com/ )